دایی خوب دایی بد!
علی دایی همزبونمه. علی دایی الگوی پشتکار برای منه.علی دایی دلیل صدها بار شادیهای هموطنامه.علی دایی آدم خیریه که بی صروصدا کارهای بزرگ خیرخواهانه ای رو انجام داده و دلایل بسیار دیگه که باعث شده طرفدارش باشم.اخبار مربوط به ایشون رو چند ساله که دنبال میکنم و البته با بسیاری از واکنشها و رفتارهای ایشون در مقاطع زمانی خاص مخالف بودم .دایی ویژگیهای خاصی داره که هر کدومش به تنهایی باعث شده در کنار دوستدارانش مخالفای زیادی هم داشته باشه که منتظر کوچکترین بهانه برای حمله بیرحمانه به او و بزرگنمایی ها هستند.
وبلاگ جمهور جز وبلاگاییه که بدون توجه به موفقیتها و عدم موفقیتهای دایی به هر حال از دایی بد مینویسه و یا در مواردی توهین هم میکنه!دیشب پس از بازی قابل قبول تیم ملی مخصوصآ در نیمه دوم و تساوی ارزشمند در خانه حریف و زیر جو شدید ورزشگاه نوشته که ((بازی نه چندان دلچسب ایران و عربستان یک یک مساوی شد تا همچنان علی دایی از زمین و زمان طلبکار باشد. اما اگر دایی دست از لج بازی بردارد تیم ایران می تواند خیلی بهتر از این باشد)).بازیکن اروپایی که بازی دلچسب ارایه میده به قول دایی در یک بازی 12 کیلومتر میدوه در حالی که بازیکن ایرانی 5-6کیلومتر! طلبکاری از زمین و زمان رو بعد بازی نه در مصاحبه ایشون دیدم و نه در روزنامه ها.
ویا به لابی توسط دایی اشاره کرده. در مورد اینکه دایی آیا واقعآ با لابی به پست مربیگری دست پیدا کرده یا نه واقعآ اطلاع دقیقی نداریم ولی اگر واقعآ اینجوری هم باشه فکر میکنین چند تا از مربیهایی که تاحالا تیم ملی داشته از روی کارشناسی و مدیریت و برنامه ریزی بوده؟یا اصلآ کی در این سیستم کارش از راه منطقی و اصولی و بدون لابی جلو رفته؟از کوچکترین و بی اهمیت ترین کارها تا بزرگترین و تعیین کننده ترینهاش.هر چند من خودم هم این نقد رو کاملآ قبول دارم و در صورتی که واقعآ لابی ای در کار بوده باشه کار کاملآ اشتباهی بوده!
یکی دیگه از کسایی که پس از اینکه دایی سرمربی تیم ملی شد در موردش نوشت نیک آهنگ کوثر بود.ایشون در قسمتهایی از نوشتشون گفتن:((دایی، لابد می خواهد باز به سراغ آیتالله بهجت برود و سر در بیاورد که کدام دعانویس تیمش را قفل کرده؟ لابد یک دعانویس استخدام می‌کند تا اثر آن یکی را رفع کن)).
هر چند واقعآ دعایی برای باطل کردن طلسم سایپا در کار نبوده و دایی به جای رفتن پیش جادوگری که ادعا میکرد سایپا رو طلسم کرده و پیشبینیهای دقیقی از بازیها میکرد پیش آیتالله بهجت یکی از عالمای دینی رفته و خواسته برای تیمش دعا کنه. بزرگترین مربیای مسیحی دنیا هم از یک کشیش بخوان برای تیمشون دعا کنن و هیچ کار جنجال بر انگیزی هم نکرده باشد.اما اگر واقعآ بپذیریم که حتی دایی برای باطل شدن طلسم از ایت الله بهجت خواسته دعایی برای تیمش بنویسه باز هم نمیشه اشکالی گرفت.مگر معتقدان به ادیان الهی هر کدام شیوه ای برای دعا کردن ندارند؟مگر کشیشهای مسیحی برای اتفاقهای مهم دعا نمینویسند و مگر مسیحیها دسته جمعی آن دعا را در کلیسا نمیخوانند؟و واگر دایی دعایی ازآیت الله بهجت خواسته دعایی برای تیمش بنویسه باز کار نا معقولی نکرده و با توجه به عقاید دینی که داره کاملآ منطقیه!وقتی در قرآن مستقیمآ به سحر و جادو اشاره میشه¹ و اگر دایی در مقابل این سحر و جادو به جای مراجعه به جادوگر به عالم دینی خودش مراجعه کرده درست ترین کار رو انجام داده!
پن ن:من خودم شخصآ نه به سحر و جادو اعتقاد دارم و نه حتی به تاثیر مستقیم دعا در امور زندگی.اگر من بخوام از دیدگاه خودم به موضوع نگاه کنم شاید سراپا نقد بشم ولی در چارچوب اعتقادات مشترک و با قضاوتی بی غرض هیچ اشکالی نمیشه به این کار دایی گرفت.
پ ن2:متاسفانه هم برنامه ریزی ورزش ما هم ورزشکارامون و هم مسئولای ورزش ما عجیب درگیر مسائل سیاسین و سیاستمدارها و حتی ناقدین هم ورزش رو روز به روز آلوده تر میکنن.
1-آیه 102 و103 بقره
Posts
