هادی ساعی ویژگیهایی رو داره که اونرو به یکی از محبوبترینهای ورزش کشور و محبوبترین ورزشکاران من تبدیل کرده.مدالهای زیاد بین المللیش که هر کدومش دلیل شادی ملتی شده اند.نقش بزرگش در تشویق مردم در کمک به زلزله زدگان بم.نمایندگی یونیسف و... کارهایی که از دست یک قهرمان ورزشی برای مردمش ساخته است و ساعی خوب از عهده این مسئولیت برآمده بود.
اما با وجودیکه فاقد سواد سیاسی و تخصص لازم برای ورود به عرصه سیاسته اشتیاق ورود به این عرصه اونرو تحریک به نامزدی شورای شهر تهران کرد.و با استفاده از شهرت و محبوبیت خود به عنوان قهرمان محبوب ورزشی صاحب یکی از صندلیهای شورای شهر تهران شد مانند چند ورزشکار دیگه ای که از چهره های غیر سیاسی و محبوب خودشون استفاده سیاسی کردن.
1-رسول خادم که عضو شورای شهر تهران که تا یک قدمی شهردار شدن پیش رفت.
2-امیر رضا خادم قهرمان محبوبی که با وجود عملکرد ضعیف در دوران ریاست فدراسیون کشتی وارد مجلس شد.
3-علیرضا دبیر کشتی گیری که اونهم سر از شورای شهر تهران در آورده و نقش مهمی رو در موفقیت قالیباف در انتخابات شهرداری تهران داشت.
4-علی کریمی
5-مهدی مهدوی کیا و...
همشون جزو محبوبان ورزش ایران هستن که زمانی این محبوبیت رو به خدمت سیاست و جناح های سیاسی گرفتند و در واقع به نظر من از اطمینان مردم به چهره غیر سیاسیشون سو استفاده کردن.شاید حتی به جای(( وارد میدان سیاست شدن))بهتره کلمه ((ابزاری برای سیاستمداران شدن)) رو انتخاب کرد.ابزاری که بهترین راه برای جلب توجه و حمایت مردم از سیاستمدارا و جناحهای سیاسیه.
امیر رضا خادمی که سرمایه ورزش کشوره به خاطر نمایندگی مجلس از پوشیدن دوبنده کشتی و رفتن جلوی دوربین امتناع میکنه؟این خیانت به مردم و ورزش کشور نیست؟
.حتی اگر ساعی تخصص و تجربه لازم رو برای عضویت در شورای شهر تهران داشت و انتخابش به واسطه این تخصص و تجربه بود باز ماهها تمرین چند ساعته روزانه برای المپیک و کسب این مدال وقت کافی رو برای ساعی باقی میگذاشت تا از عهده مسئولیت سنگینش در شورای شهر تهران بر بیاد؟
پ ن:من ساعی رو واقعآ دوست دارم مخصوصآ بعد اینکه مدالش رو تقدیم مردم آذربایجان کرد.مطمئنم اگه کسی غیر ساعی بود واقعآ گزنده مینوشتم!ولی حرف من نه با ساعی و یکی دو ورزشکاره,بلکه من برنامه ها و مدیریتهای غلط رو منظورمه که این بحث روز بود و در موردش نوشتم.
|