Thursday, September 4, 2008

ای زمین ای گور ای مادر

آه دیریست که در خاطر ویران پرآشوبم
دیگر از آن همه جز یادی
-گنگ و پیچان و گریزان و پریشان-نتواند یافت
ای زمین ای گور ای مادر
کی در آغوش تو خواهم خفت؟
نوبتم را به کسی مسپار!
پ ن1:شعر مال نادر نادر پور که دو جا ضمیرا رو عوض کردم.اینجا میتونین بخونینش.
پ ن2:رمان طولانی که دارم میخونم,خانوادم,دوستام,همه اتفاقایی که اطرافم میفتن انگار دست به دست هم دادن تا اوضاع روحیم بدتر از اینی که هست بشه